Rozdział 9

                 

Siedziałam z Naruto w jakimś gabinecie i oczekiwaliśmy na przyjście jednego z kierowników. Ukradkiem spojrzałam na blondwłosego ale z jego podstawy nic się nie dało odczytać był jakiś taki obojętny.
-Witam... Nazywam się Itachi Uchiha jestem waszym przełożonym-zamilkł gdy tylko jego wzrok poleciał na chłopaka-Naruto co tutaj robisz-zapytał w końcu.
-A no wiesz stary zostaliśmy przeniesieni noi jak widzisz jesteśmy tutaj.
-Skarbie-Itachi spojrzał na mnie- Możesz na chwilę nas opuścić muszę na osobności porozmawiać z twoim kolegą-grzecznie opuściłam pomieszczenie i usiadłam na pobliskim krześle, zamknęłam oczy i zaczęłam rozmyślać o tym wszystkim w ogólnie o całej tej firmie.
"Coś mi tu nie gra"-pomyślałam

XX
-Co to kurwa ma znaczyć Naruto!!-Itachi niebezpiecznie podniósł głos.
-A myślisz że ja wiem- Ja tylko miałem być przeniesiony bez Hinaty-odparłem na jednym tchu
-Jak to tylko ty przeniesiony-oczy mu się rozszerzyły- Nie mów ze włamałeś się do systemu!!-uderzył z całej siły w biurko.
-Tak włamałem!!-Miałem zostać tylko ja przeniesiony, tylko zapewne ktoś z tej firmy albo z zewnątrz chce kontrolować jej życie-ręką wskazałem na drzwi przez które nie dawno wychodziła dziewczyna.
-Czyli nie obchodzi Cię Akatsuki?- w końcu opanował głos.
- No obchodzi ale ona jest dla mnie ważniejsza-nie wierzę ze to powiedziałem.
-O widzę że ktoś się tutaj zakochuje-zaczął się głupkowato śmiać
-Kocham ją jak siostrę dla twojej świadomości... Dobra skończmy ten temat trzeba cos zrobić aby tutaj nie miała praktyk
-Hmmm powiadasz ze ma praktyki-usiadł na krześle- Wystarczy ze podpiszę te papiery. Odbyła praktyki i sprawa zostanie ułożona- Rzucił nimi o biurko.
-Mi pasuję, przynajmniej będzie bezpieczna odparłem
-No to chodźmy do niej- wstał z krzesła i ruszyliśmy w kierunku wyjścia


***
            Siedziałam w domu i strasznie się nudziłam. Ten cały Itachi powiedział ze nie muszę chodzić do "pracy", podpisał mi papiery za odbyte praktyki i grzecznie wyprosił. Naruto oczywiście został.
-Ehhh, zaraz zwariuje z nudów!!-krzyknęłam na całe mieszkanie. Przeskakiwałam z kanału na kanał szukając czegokolwiek co da się obejrzeć.
         Siedziałabym tak nadal gdyby nie dzwonek do drzwi. Wstałam poprawiając przy tym włosy które chociaż były długie i nie zniszczone to i tak żyły swoim życiem.
         Przekręciłam zamek w drzwiach i otworzyłam na oścież, a moim oczom ukazał się...
-Naruto? Co tutaj robisz?- zapytałam robiąc mu miejsce aby wszedł do środka
-A chciałem się z tobą spotkać-podrapał się po głowie, jednak ten gest mu został z dzieciństwa
- A skąd masz mój adres?-zaprosiłam go do salonu
-Mój kumpel Sasuke chodzi z twoja współlokatorką i mi go podał- rzucił się na kanapę. Długo nie czekając "poszłam w jego ślady"
-Więc co Cię do mnie sprowadza?
-Chciałem porostu się z tobą spotykać, jakoś nie mieliśmy czasu aby ze sobą pogadać, zawsze coś nam przeszkadzało-odgarnął mi włosy za ucho, co sprawiło że poczułam dreszcze i takie miłe mrowienie w miejscu gdzie mnie dotknął- Opowiedz co się działo od tego momentu w którym wyjechałem.
-Nic szczególnego, zaczęłam więcej ćwiczyć z ojcem, nauczył mnie parę sztuczek-nie mogłam spojrzeć mu w twarz, czułam się cała rozpalona, nigdy czegoś takiego nie miałam 
-O proszę... No twój ojciec pewnie dał Ci wycisk-założył ręce na kark.
-Nie, nie... znaczy się często mojego taty nie było w domu i sama ćwiczyłam a później sprawdzał ile byłam w stanie się nauczyć, no i jeszcze ćwiczyłam z moim kuzynem Neji-m.
-A no właśnie co tam u niego?
-No wyjechał ze swoją dziewczyną na wakacje-zaczęłam się trochę bardziej rozluźniać.
- Fajnie, fajnie - zapadła miedzy nami cisza, jednak nie widzieliśmy się tyle czasu ale czułam ze już nie jesteśmy takimi samymi osobami co kiedyś.
-Może przyniosę cos do picia-Wstałam z fotela ale przez moją niezdarność uderzyłam nogą o stół i nie wiem w jakim sposobem znalazłam się na kolanach Naruto.-Ja przepraszam, już wstaję-miałam właśnie wstać kiedy powstrzymały mnie jego ręce które przywiązał je na moim brzuchu-"no zaraz umrę"-pomyślałam
-Nie, nie idź nigdzie, zostań tak jak jesteś teraz-nie wiem jak to zrobił ale odwrócił mnie tak że teraz siedziałam na nim okrakiem. Patrzyliśmy w sobie oczy. Serce biło mi jak szalone.
-Naruto- w końcu odważyłam się przerwać tą ciszę
-Tak ??
-Może lepiej będzie jak zejdę-chciałam się wyrwać z jego uścisku ale na marne poszły moje próby
-Nie, muszę się tobą nacieszyć- położył głowę na moim ramieniu.-Pięknie pachniesz-ucałował moja szyję. Czułam się jak w transie, nie chciałam tego przerywać, ale czułam ze zaraz zemdleję.
-Naruto
-Hinata -nasze twarze dzieliły centymetry a później milimetry, nasz dystans niebezpiecznie się zmniejszał...
- Hinata wróciłam....